تأثیر عملکرد زنجیره ای برکاهش میزان آسیب پذیری سازه های قاب خمشی فولادی در برابر انهدام پیش رونده

یکی از مهم‌ترین مسائلی که در مباحث سازه‌ای پدافند غیرعامل مطرح می‌شود، بحث خرابی پیش‌رونده در سازه‌ها است. بر اثر انهدام ناگهانی عضو سازه‌ای توسط حوادث متعدد عمدی (حملات نظامی و تروریستی) و یا غیرمترقبه (زلزله) با انتشار خرابی به اعضای مجاور و عدم توانایی ساختمان جهت رسیدن به شرایط تعادل ایستایی جایگزین، خرابی پیش رونده رخ خواهد داد که منجر به تخریب جزئی و حتی کلی ساختمان می‌شود. از طرفی، حذف اعضای بحرانی سازه در موقعیت‌های مختلف ساختمان، پتانسیل‌های متفاوتی در ایجاد خرابی پیش رونده دارند. از مکانیسم‌های بازتوانی ساختمان در برابر رخ داد حاصل، عملکرد زنجیره‌ای سیستم سازه‌ای جهت رسیدن به تعادل جایگزین و پایداری سازه است. در این تحقیق با استفاده از تحلیل ایستایی غیر‌خطی پوش عمودی (Push-Down Analysis) و تحلیل دینامیکی غیر-خطی تاریخچه زمانی بر روی ساختمان‌های فولادی قاب خمشی طراحی شده بر اساس مباحث ششم و دهم مقررات ملی ساختمان، به بررسی عملکرد سازه پس از حذف ستون در موقعیت‌های متفاوت و تأثیر آن در پتانسیل ایجاد خرابی‌های پیش‌رونده پرداخته شده است. نتایج نشان می‌دهد که ساختمان‌ها در نتیجه حذف ستون گوشه، بیشترین پتانسیل ایجاد خرابی پیش‌رونده و در عین حال کمترین عملکرد زنجیره‌ای را دارا می‌باشند و پایداری سازه در رسیدن به تعادل جایگزین پس از حذف ستون، با تقویت چنین عملکردی بهبود خواهد یافت.